ROERMOND – Waterschappen Roer en Overmaas en Peel en Maasvallei doen mee met een landelijke veldproef om te onderzoeken of de bestrijding van muskusratten nu op de beste manier gebeurt. Er wordt gekeken of het gerichter, goedkoper en met minder dierenleed kan. De veldproef duurt drie jaar (van januari 2013 tot januari 2016), met een optie op verlenging.
In de veldproef onderzoeken de waterschappen wat het verband is tussen het aantal uren dat bestrijders in het veld werken om muskusratten te vangen en de schade die muskusratten aanrichten aan dijken en kades. Is er meer schade als er minder tijd wordt gestoken in het vangen en doden van muskusratten? De waterschappen werken bij het uitvoeren van de veldproef samen met een ecologisch onderzoeksbureau. Vertegenwoordigers van de Dierenbescherming, de landbouw (LTO), Stowa en de gezamenlijke natuurbeschermingsorganisaties begeleiden de proef.
Meer en minder doen
Voor de veldproef zijn 117 gebieden van 5 x 5 kilometer in Nederland uitgekozen. In een derde ervan gaan de muskusrattenbestrijders wat meer tijd besteden aan het vangen van muskusratten, in een derde besteden ze wat minder tijd. Om te kunnen vergelijken blijft in een derde van de uitgekozen gebieden de inzet gelijk aan de afgelopen jaren. De veldproef moet ook informatie opleveren over de effectiviteit van seizoensgebondenbestrijding, de effectiviteit van preventieve middelen, zoals gaas bij dijken en meer informatie over het leefgebied van de muskusrat.
Limburgse situatie
In Limburg vindt de veldproef plaats in 5 zogeheten uurhokken van 5 x 5 kilometer. In één van de vakken blijft alles bij de normale werkwijze (jaarrondbestrijding), in de overige 4 vakken worden de muskusratten óf meer of minder intensief bestreden óf vindt er seizoensbestrijding plaats. In Limburg vangen de bestrijders de muskusratten vooral bij de beken. In delen van Nederland die onder de zeespiegel liggen, staan de dijken met de ‘voeten’ in het water. In die delen vangen bestrijders de muskusrat vooral bij deze dijken. Hier zijn de holen die zij in de dijken graven levensbedreigend voor de bevolking. Elke muskusrat vergraaft ongeveer 11 kruiwagens grond per jaar.
In Limburg brengen de muskusratten vooral schade toe aan de oevers van de beken. Ook zorgen ze voor overlast in de landbouw door vraatschade aan gewassen. Doordat de muskusrattenbestrijding in Duitsland weinig aandacht krijgt, komen via de grensrivieren veel muskusratten ons land binnen. Om verdere verspreiding over (lagere delen) van Nederland te voorkomen, zijn in Limburg naar verhouding meer bestrijders actief dan elders in het land. Limburg beschermt feitelijk de rest van Nederland door de toevoer van muskusratten vanuit het buitenland onder controle te houden.