MAASTRICHT – Het Limburgs Landschap is bezig met de ingrijpende restauratie van het afgebrande klooster Hoogcruts. Bij deze restauratie wordt, waar mogelijk, gebruik gemaakt van oude bouwmaterialen. Restauratiearchitect Karl Pesch-Konopka, die voor Het Limburgs Landschap het project begeleidt, werd nieuwsgierig toen hij een partij aangeleverde hardsteen zag. Die materialen zouden eerst eigenlijk samen met het bij de A2 gevonden bouwpuin gebroken worden als straatverharding. De aannemer vond dat zonde en vroeg aan Het Limburgs Landschap of zij deze bewerkte stukken hardsteen stenen kon gebruiken bij een van de restauraties. De gevonden stenen bleken geschikt voor een bordes bij Hoogcruts.
Restauratie-architect Karl Pesch dacht bij het zien van de stukken steen aan de restanten van een groot gebouw. In zijn foto-archief duikend bleek de Brusselsepoort, een van de historische stadspoorten van Maastricht, ook te kunnen. Het Limburgs Landschap legde daarop contact met de Stichting Menno van Coehoorn die kenners zijn van de Militaire geschiedenis. Zij schakelden weer de Stichting Maastricht Vestingstad in. Jos Notermans van de Stichting Menno van Coehoorn heeft daarop archiefonderzoek gedaan naar de Brusselsepoort en ook naar de St Maartenspoort, de OLV-poort, de kazemat van het bastion A, kazemat fort Willem en dergelijke. Van die gebouwen bestaan nog foto’s. Hij zegt ‘’als ik alles op een rij zet, lijkt het er toch wel heel erg op dat deze stenen onderdeel van de bewerkte bovenkant van de Brusselsepoort kunnen zijn geweest’’.
Tegelijkertijd is 2017 het jaar waarin 150 jaar opheffing en ontmanteling van de Maastrichtse vesting kan worden herdacht en wat zou dan mooier kunnen zijn dan symbolisch iets van de gesloopte vesting weer in het stadsbeeld terug te brengen? Het Limburgs Landschap wil daar natuurlijk graag aan meewerken.
Foto: Karl Pesch-Konopka